Een veelgehoord argument voor het kiezen voor groepsles, is dat men denkt dat dit dé manier is om hun hond te socialiseren. Maar klopt dit wel? En kan dit niet ook, of misschien juist, in privéles waar de hond getraind wordt in de eigen omgeving?

Wat is socialiseren?

Laten we eerst eens kijken wat socialiseren is. Het Landelijk Informatiecentrum Gezelschapsdieren (LICG) geeft de volgende definitie: "Socialisatie betekent dat de pup moet wennen aan de wereld, aan nieuwe dingen, en moet leren dat hij hier niet bang voor hoeft te zijn". Socialisatie betekent dus niet dat de hond met iedere hond moet kunnen spelen bijvoorbeeld. Sterker nog, we leren onze honden graag dat een rustige toenadering een belangrijke vaardigheid is. Want het ziet er heel leuk uit, een pup die overal op af dendert, maar als deze pup straks een volwassen hond is vinden we het toch minder fijn als hij naar alle honden trekt om te spelen. Daarnaast vinden veel honden het ook niet prettig om op een opdringerige manier te worden benaderd.

Socialiseren in een groepsles

Terug naar de groepsles. De meeste welzijnsgerichte hondenscholen met kennis van zaken zullen in de puppycursus veel aandacht besteden aan socialisatie. Dat betekent: leren omgaan met soortgenootjes, vaak ook begeleid spelen met soortgenootjes, maar ook wennen aan verschillende materialen bijvoorbeeld. En dat allemaal op een voor de hond prettige manier, zodat hij hier een positief gevoel aan overhoudt.

Socialiseren in de eigen omgeving

Maar socialisatie is dus meer dan dat. Het is wennen aan verschillende soorten mensen en dingen waar de hond in zijn dagelijkse leven mee te maken krijgt. En juist dát gebeurt in de eigen omgeving. Hondentraining-aan-huis biedt bij uitstek deze mogelijkheid. Onder begeleiding van de hondentrainer wordt de hond blootgesteld aan alle bovengenoemde zaken die hij in de eigen omgeving tegenkomt. En daar vallen ook soortgenootjes onder, maar dan wel de onden die hij veel vaker tegenkomt en waar hij meer mee 'moet' dan zijn groepsgenootjes in de groepsles. De eigenaar leert daarbij in te spelen op het gedrag dat de hond laat zien in deze situaties, hetgeen mogelijk ander gedrag is dan hij tijdens de groepsles laat zien. Hoe vaak horen we immers: "Hier doet hij het fantastisch, maar thuis...".

Dus wat wordt het: groepsles of privéles?

Heeft een groepsles dan geen zin? Natuurlijk wel! Je leert er veel over de hondentaal en over hoe honden leren in een trainingssituatie. Je treft andere hondeneigenaren die - in veel gevallen - een hond hebben in dezelfde ontwikkelingsfase, en dat bindt. Je werkt in een veilige omgeving aan diverse vaardigheden zoals terugkomen (recall) en wandelen zonder trekken. Maar voor socialisatie is een groepsles dus niet per sé nodig. Voor sommige honden is de groepsles daarbij ook nog eens dermate opwindend of stressvol, dat er sowieso weinig terecht komt van socialisatie. Voor die honden, maar ook voor hondeneigenaren die om welke reden dan ook liever niet in een groep trainen, biedt hondentraining-aan-huis dus uitkomst.